22 stycznia Prezydent Lech
Kaczyński podpisał nowelizację ustawy o uznaniu za nieważne
orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz
niepodległego bytu Państwa Polskiego. Nowelizacja znosi obowiązujący w
dotychczasowej ustawie termin składania pozwów o odszkodowanie i zadośćuczynienie za
represje za działalność opozycyjną. Pozwoli to osobom, które z
różnych przyczyn nie złożyły w sądach do 18 listopada 2008 r. pozwów o odszkodowanie i
zadośćuczynienie za represje, ich złożenie w dowolnie
wybranym terminie.
·
18 listopada 2007 roku weszła w życie ustawa z dnia
19 września 2007 roku o zmianie ustawy o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych
wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa
Polskiego (Dz. U. nr 191, poz. 1372). Nowelizacja ta rozszerza zakres
stosowania ustawy poprzez objęcie jej przepisami działalność opozycyjną wobec
systemu komunistycznego do dnia 31 grudnia 1989 roku.
Zgodnie z nowelizacją orzeczenia wydane przez polskie
organy ścigania i wymiaru sprawiedliwości lub przez organy pozasądowe uznaje
się za nieważne jeżeli:
wydano je z powodu działalności na rzecz
niepodległego bytu Państwa Polskiego,
czyn zarzucony był związany z działalnością na rzecz
niepodległego bytu Państwa Polskiego.
O nieważności orzeczenia stwierdza sąd okręgowy lub
wojskowy sąd okręgowy. Miejscowo właściwy do stwierdzenia nieważności jest sąd
w którego okręgu wydane zostało przez organ I instancji orzeczenie będące
przedmiotem postępowania o unieważnienie. Należy podkreślić, że stwierdzenie
nieważności orzeczenia uznaje się za jednoznaczne z uniewinnieniem.
Stwierdzeniu nieważności orzeczenia nie stoi na
przeszkodzie wykonanie kary, zastosowanie amnestii lub abolicji, zatarcie
skazania, akt łaski, przedawnienie, zadośćuczynienie, śmierć osoby
represjonowanej, której orzeczenie dotyczy, zawieszenie postępowania lub jego
umorzenie.
Z dniem wejścia w życie ustawy decyzje o
internowaniu wydane w związku z wprowadzeniem w Polsce 13 grudnia 1981 roku stanu
wojennego stają się z mocy prawa nieważne.
Osobie wobec której stwierdzono nieważność
orzeczenia lub wydano decyzję o internowaniu w związku z wprowadzeniem w Polsce
stanu wojennego przysługuje od Skarbu Państwa odszkodowanie za szkody i
zadośćuczynienie za krzywdy wynikłe z wykonania wyżej wymienionych orzeczeń i
decyzji.
Kwota odszkodowania / zadośćuczynienia może wynosić
maksymalnie 25 000 zł.
W przypadku śmierci uprawnionej osoby uprawnienie do
odszkodowania / zadośćuczynienia przechodzi na małżonka, dzieci oraz rodziców.
Żądanie odszkodowania lub zadośćuczynienia osoba
uprawniona powinna zgłosić w sądzie okręgowym lub wojskowym sądzie okręgowym,
który wydał postanowienie o stwierdzeniu nieważności orzeczenia.
Termin zgłoszenia takiego żądania wynosi 1 rok od
daty uprawomocnienia się decyzji sądu o nieważności orzeczenia.
Dodatkowo niezależnie od odszkodowania izadośćuczynienia sąd może zasądzić od Skarbu Państwa pokrycie w całości lub w
części kosztów symbolicznego upamiętnienia osoby niesłusznie represjonowanej,
jeżeli jej śmierć była skutkiem wykonania orzeczenia uznanego za nieważne.
Koszty postępowania w sprawach objętych ustawą
ponosi Skarb Państwa.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz